Οφείλει η Εκκλησία να παρεμβαίνει;
Τον τελευταίο καιρό, η πρόθεση της κυβέρνησης να θεσμοθετήσει τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις, ιδίως από αναγνωρισμένες θρησκείες της Ελλάδος. Σε πολλές, δυτικές τύπου, χώρες, ο συγκεκριμένος γάμος φέρει κρατική αναγνώριση και αποδίδει ίσα δικαιώματα με τον γάμο των ετερόφυλων ζευγαριών.
Τίθεται το ερώτημα αν η νομοθετική εξουσία οφείλει να ερωτά την -Ορθόδοξη- Εκκλησία σε θέματα κοινού ενδιαφέροντος και, εν συνεχεία, αν είναι δεσμευτική η άποψη της Εκκλησίας. Ας το δούμε πιο αναλυτικά!
Το άρθρο 2 του Νόμου 590/1977: Περί του Καταστατικού Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος, ορίζει πως:
Η Εκκλησία της Ελλάδος συνεργάζεται μετά της Πολιτείας, προκειμένου περί θεμάτων κοινού ενδιαφέροντος, ως τα της χριστιανικής αγωγής της νεότητος, της εν τω στρατεύματι θρησκευτικής υπηρεσίας, της εξυψώσεως του θεσμού του γάμου και της οικογενείας, της φροντίδος διά την περίθαλψιν των δεομένων εν γένει προστασίας, της διαφυλάξεως των ιερών κειμηλίων και εκκλησιαστικών και χριστιανικών μνημείων, της καθιερώσεως νέων Θρησκευτικών εορτών, ζητεί δε την προστασίαν της Πολιτείας οσάκις προσβάλλεται η θρησκεία.
Ο νομοθέτης, στο παραπάνω άρθρο, δίνει έμφαση στη στενή σχέση μεταξύ της Εκκλησίας της Ελλάδος και της Πολιτείας και καθιστά σαφές ότι υπάρχει συνεργασία σε θέματα κοινού ενδιαφέροντος. Τα θέματα που αναφέρονται, όπως για την χριστιανική αγωγή κ.λπ., αποτελούν παραδείγματα. Επί της ουσίας είναι ανεξάντλητα. Γενικά, το κείμενο δείχνει μια επιθυμία για στενή συνεργασία μεταξύ Εκκλησίας και Κράτους σε θέματα που αφορούν τη θρησκευτική ζωή, τις αξίες, τον πολιτισμό, την κοινωνία κ.λπ.
Συμπερασματικά, η κοσμική εξουσία οφείλει να ερωτά την Εκκλησία σε θέματα που την απασχολούν, αλλά δεν δεσμεύεται από την γνώμη της. Η Νομοθετική Εξουσία νομοθετεί κατά βούληση, με σεβασμό προς τα δικαιώματα των πολιτών, τους κανόνες του κράτους δικαίου και τις συνταγματικές αρχές, χωρίς εξωτερικές πιέσεις που θα καταργούν την ανεξαρτησία της. Ούτε απειλείται, ούτε και εκβιάζεται.
Η Εκκλησία και οι θρησκείες έχουν, και αυτές, κάθε δικαίωμα να εκφέρουν άποψη για ό,τι κρίνουν απαραίτητο. Οι παρεμβάσεις οφείλουν να διατυπώνονται με λογικά επιχειρήματα και με σεβασμό προς τον συνάνθρωπο, ο οποίος και αποτελεί Εικόνα Θεού.