Γιατί κάποιος σε σχολιάζει;
Ας δούμε λίγο πιο αναλυτικά αυτό το φαινόμενο. Το κουτσομπολιό αποτελεί μια αρνητική κοινωνική συμπεριφορά, με την οποία οι άνθρωποι συκοφαντούν - με απόκρυφο τρόπο- τους άλλους με στόχο να πλήξουν το κύρος, την αξιοπρέπεια και την αυτοεκτίμηση τους. Αυτό που το κάνει επικίνδυνο είναι ότι βασίζεται σε φήμες και ανακρίβειες, οι οποίες καταστρέψουν τις διαπροσωπικές σχέσεις, δημιουργούν παρεξηγήσεις και επηρεάζουν τον ανθρώπινο ψυχισμό. Ακόμα πιο τραγικό είναι το γεγονός πως οι αναλήθειες πολλαπλασιάζονται, λόγω του ηδονισμού των ανθρώπων. Δηλαδή της ευχαρίστησης που μεταδίδουν ένα φρικτό γεγονός. Μερικές από τις επιπτώσεις είναι:
- Απώλεια εμπιστοσύνης και σεβασμού.
- Δημιουργία αρνητικής ατμόσφαιρας.
- Δημιουργία στρες και ανησυχίας, τόσο στο θύμα όσο και στον θύτη.
- Συναισθηματική εξάντληση, κατά κύριο λόγο, στο θύμα.
Οι αιτίες που οδηγούν στο κουτσομπολιό είναι πολλές, όπως:
- Ζήλια και ανταγωνισμός, εκ μέρους του θύτη
- Ανασφάλεια, εκ μέρους του θύτη
- Κοινωνική πίεση, με στόχο την διερεύνηση της αρνητικής ατμοσφαίρας, λόγω φόβου απομόνωσης και αποδοχής. Κατά αυτόν τον τόπο, οι θύτες και οι φήμες πολλαπλασιάζονται.
Η ζήλια και η κριτική στάση αποτελούν αλληλοσυμπληρωμένες έννοιες. Ο κάθε, γεμάτος φαντασία, θύτης προσπαθεί να καλύψει τις δικές του ανασφάλειες, ανεπάρκειες, συμπλέγματα και ψυχολογικά προβλήματα, με στόχο να αισθανθεί ανώτερος.
Να θυμόμαστε πως τα άτομα δεν τείνουν να κουτσομπολεύουν ή να κριτικάρουν αυτούς που έχουν λιγότερα επιτεύγματα ή βρίσκονται σε μια χαμηλότερη κοινωνική, επαγγελματική ή οικονομική θέση, αλλά ασχολούνται με όσους έχουν περισσότερες επιτυχίες. Αυτό γίνεται καθώς αυτοί τους υπενθυμίζουν την στασιμότητα τους. Όπως λέει και ο Μητσιάς, στο βάθος το ζηλεύομε αυτό που ρεζιλεύομε! Ό,τι δεν φτάνεις, προσπαθείς, απεγνωσμένα, να το μειώσεις.
Η επιτυχία και η ανέλιξη, υπό κανονικές συνθήκες, δεν αποτελούν αφορμή για κριτική στάση ή σχολιασμό, αλλά για έμπνευση και παραδειγματισμό. Οφείλουμε να απομακρυνθούμε από ψυχοφθόρες καταστάσεις και ανώφελες παρέες, ώστε να προστατευθούμε από δαύτους. Ας μην επιτρέψουμε την αλλοίωση του εαυτού μας και την υποβάθμιση του. Ας μην ξεχνάμε το Δελφικό παράγγελμα, Ομοίοις χρω, δηλαδή να συναναστρεφόμαστε με τους ομοίους μας.
Οι κακοί άνθρωποι φθονούν και μισούν. Είναι ο δικός τους τρόπος να θαυμάζουν. Βίκτωρ Ουγκώ